Yvette’s Bullenblog Afscheid doet altijd pijn…,
En toen was het zover. Kees zou vandaag naar zijn gouden mandje gaan.
Mama Bull moest al vroeg op pad, want Kees woonde tijdelijk bij tante Jantien in Castricum.
Gewapend met wat lekkers voor de hondjes en wat leuks voor aan de muur van tante Jantien haar nieuwe speelplaats vertrok ze.
De hondjes liet ze achter, goed verzorgd door tante Laura.
Na 1 1/2 uur zag ze tante Jantien al buiten voor haar gezellige huisje staan en samen wachtten ze de nieuwe mama van Kees op, die een paar minuten later arriveerde, helemaal vanuit Groningen.
De beide dames stonden wel even te knipperen met hun ogen, toen ze uit de auto stapte, want live zag ze er totaal anders uit dan op de foto, maar ze moest het toch echt zijn.
Dat maakte Kees allemaal niet uit, want hij begroette haar alsof ze elkaar al jaren kenden.
Er kwam van alles lekkers uit haar jaszak, dus Kees was helemaal om.
Nu de 2 dames nog.
Binnen bestookten ze de eventuele nieuwe mama met veel vragen.
Maar al snel na wat blikken over en weer kwam ze toch goed door de strenge ballotage heen.
En wat was ze blij toen de verlossende zin viel, dat ze Kees mee mocht nemen.
De beide dames werden bijna dood geknuffeld en ook zij kregen wat lekkers, dat uit de zak werd getoverd.
Toen kwam het afscheid.
Mama Bull had Kees al een half pilletje gegeven tegen autoziekte, waar hij rustig van zou worden, want hij is best snel uit zijn doen.
Kees werd lekker op de achterbank van de auto geinstalleerd.
Mama Bull en tante Jantien gaven het ventje nog een laatste aai en daar ging het ventje.
Hij keek niet meer om, het was goed, hij hoorde al bij zijn nieuwe mama.
En tante Jantien hield zich heel stoer, want mama Bull weet heel goed, dat afscheid altijd pijn doet.
That made me cry ? beautiful but oh so painful x
Wat fijn weer een huisje voor een lief bulletje hoop dat het hem goed gaat , mis onze Zeppie nog steeds gr Lia