Yvette’s Bullenblog Een dag met een zwart randje…
Het was een drukke week in het Bullenhuisje. De veiling was gesloten en Miss Piggy’s speciale knuffelmiddag zat er aan te komen.
Miss Piggy kreeg er een nieuwe draagzak bij om te schitteren op haar knuffelmiddag.
Alle vrijwilligers waren opgetrommeld om zondag aanwezig te zijn, want er zouden veel hondjes komen die door fotograaf tante Pino vereeuwigd gingen worden.
Tante Madeleine had een prachtig schilderij gemaakt voor de hoogste bieder en zou dit portret persoonlijk komen aanbieden aan het baasje van bulletje Bully.
Voor mama Bull begint de dag al vroeg, want er moet nog veel gedaan worden en Miss Piggy moet goed gepoetst voor de dag komen.
De andere hondjes hebben vrij vandaag, want met al die vreemde fotomodellen kan dat alleen maar ruzie worden. Zij mogen lekker luieren en krijgen geen bezoek.
Mama Bull neemt eerst nog een kopje koffie om op gang te komen en opent haar mailbox.
Dan staat haar hart even stil…de zinnen dringen niet echt tot haar door…ze gelooft haar ogen niet…’Bully is zojuist overleden’ leest ze.
Wat een drama, Bully van 3 jaar, is niet meer. Haar baasje zou vandaag haar schilderij in ontvangst komen nemen. Dit had voor iedereen een vrolijke dag moeten worden.
Mama Bull belt meteen met een totaal verslagen baasje. Maar wat kan je zeggen, woorden van troost zijn er niet. Herkenning wel, verdriet waar je in lijkt te verdrinken.
Na nog een kop koffie en een paar keer diep ademhalen, moet de knuffeldag toch gewoon doorgaan.
De mini fotoshoot wordt voorbereid en zodra tante Pino klaar is gaat Miss Piggy als test voor de lens. Zoals verwacht gaat ze zitten en doet wat van haar verwacht wordt, in de lens kijken met die blik van haar!
Dan druppelen de gasten met hun hondjes binnen.
Miss Piggy wordt bij mama Bull in de draagzak geholpen en zet meteen een boos snoetje op, want ook dat kan ze heel goed. Mama Bull loopt bijna krom onder haar gewicht, want lekker ontspannen hangen zit er niet in. De kleine heks heeft er totaal geen zin in en laat dit overduidelijk merken. Na wat worstelen, wringen en tegenstribbelen is er maar een oplossing, Miss Piggy gaat terug naar haar vriendjes in de roedel.
Ze heeft niet helemaal begrepen dat dit haar speciale knuffelmiddag had zullen zijn.
De dag gaat verder zonder Miss Piggy.
Het prachtige schilderij van Bully heeft haar baasje de volgende dag opgehaald.
Het geeft haar ondanks haar verdriet een klein beetje troost.
Rust zacht lieve kleine Bully.
Wat een verdriet; vreselijk. Je hebt het mooi verwoord in deze blog.
Heel veel sterkte met jullie verdriet , Ik begrijp het doet zo’n pijn hopenlijk worden we straks verenigt over de regenboog