Yvette’s Bullenblog   Een speld in een hooiberg…,

Het wordt weer tijd voor de wekelijkse blog.

Deze keer gaat het over Bumper.
Bumper kwam naar het Bullenhuisje en bleek een heel erg bang ventje te zijn.
Geluiden, voorwerpen, alles was eng en kreeg zijn volle aandacht.
Mensen waren een stuk minder eng.
Een hondje met een verleden en een rugzakje.
Ooit uit Spanje naar Nederland gehaald als volwassen bulletje.
Wat hij daar heeft meegemaakt of juist niet heeft meegemaakt zal nooit duidelijk worden.
Feit is dat hier een bulletje kwam, waarvoor een nieuw huisje gezocht zou worden.
Het bleek al snel dat dit geen makkelijke opgave zou worden, want dit hondje moest met tonnen liefde, geduld en verstand opgevangen en begeleid worden.
Iedereen viel voor zijn mooie koppie, dus interesse was er genoeg.
Maar Mama bull zocht naar de speld in de hooiberg…
En die speld diende zich aan.
Na een lang telefoongesprek sprak ze een ontmoeting met Herman en zijn dochter van 12 jaar af.
Herman was gewend om met moeilijke hondjes te werken en had zich al in Bumper verdiept.
En hij liet er geen gras over groeien, want de volgende dag stonden ze al aan de poort.
En wat bleek, dit was een match made in heaven!
Mama bull moest wel even slikken, maar besloot dat Bumper meteen mee mocht naar Apeldoorn en dat dit zelfs beter voor hem zou zijn, dan eerst nog een tijdje in het Bullenhuisje te blijven.
Bumper liep mee naar de auto, stapte in, ging zitten en keek nog 1 keertje achterom.
En daar gingen ze, 2 hele blije mensen en een hond, die een gouden toekomst tegemoet gaat.
Dag Bumper, veel geluk ventje.