Yvette’s Bullenblog   Er kwam een noodoproep binnen…,

Er kwam een noodoproep binnen.

Een oldie met veel lichamelijke problemen moest weg bij zijn baasjes.
Zij konden hem niet meer uitlaten en de kosten van een operatie niet betalen.
Hun oplossing zou inslapen zijn, vandaar de noodkreet.
Hoewel Yvette’s Engelse Bullenhuisje, de naam zegt het al geen oldies opvangt kon ze natuurlijk in deze situatie geen nee zeggen.
De afspraak werd gemaakt en lieve volgers gingen deze jongen ophalen, waarna ze nog ruim 2 uur moesten rijden naar Den Bommel.
En daar stonden ze aan het hek.
Een reus van 40 kilo die duidelijk geen oldie was, maar een Amerikaanse buldog.
Mama Bull opende het hek en kreeg als welkom een grauw en een beet van deze jongen.
Dat begon al goed.
Maar mama Bull liet zich niet kennen en ze had ook weinig keus.
Eenmaal binnen ontdooide deze grote jongen snel en wilde hij eigenlijk het liefste op zijn buik gekriebeld worden.
Ook de volgende dag bleek hij best een heel goed humeur te hebben.
Behalve als er iemand nieuw binnenkwam, dan moest hij zich eerst even laten gelden.
En zo ontstond er al snel een warme en hechte band tussen Harley en mama Bull.
Het werd tijd voor zijn medisch onderzoek, dus in de auto naar Sleeuwijk.
Hij mocht lekker voorin naast mama Bull zitten en op de heenweg bleef hij haar tijdens de hele rit verliefd aankijken.
Bij de dierenarts was het een ander verhaal.
Uit pure onzekerheid liet hij zijn slechtste kant zien en met 3 man/vrouw en een snuitje om kon alleen het hoogst noodzakelijke onderzocht worden, want hij sloeg totaal op tilt.
Gelukkig was hij op de terugweg naar huis weer de rust zelve.
Eigenlijk is deze jongen van 40 kilo een hele lieve zachtaardige knuffelbeer, die uit pure onzekerheid uithaalt, maar echt een heel klein hartje heeft.