Yvette’s Bullenblog Naar de dierenarts…
Het is vandaag weer ‘Sleeuwijk dag’.
Max en Miss Piggy moeten er aan geloven.
Dat begint al helemaal niet goed voor ze, want dat betekent geen eten voor Max en geen eten voor Miss Piggy.
Max is dat snel vergeten en slaapt al weer, maar Miss Piggy blijft verontwaardigd in de keuken zitten en geeft niet op.
Dan rijdt mama Bull de auto voor en wordt het tweetal ingeladen.
Max achterin en Miss Piggy voor, als co-piloot.
Nog maar net onderweg, komen er vanuit de achterbak allerlei geluiden.
Dat is Max zijn ‘auto ritueel’.
Hij kreunt en steunt terwijl hij zich rollend op zijn rug door de achterbak beweegt.
Dat is zijn manier om zijn genot en tevredenheid te uiten.
Miss Piggy daarentegen houdt zich muisstil en staart onafgebroken naar Mama Bull.
Zij vertrouwt het helemaal niet.
Eerst al geen eten en dan dat rode tuig om, dat belooft niet veel goeds.
Na een klein uurtje komen ze bij de dierenkliniek in Sleeuwijk aan.
Eerst even melden en dan lopen ze langs een aantal nieuwsgierige honden naar een vrije plek.
Op weg daarheen krijgt Max commentaar.
Iemand trekt zijn hond naar de kant en zegt verontschuldigend: “Hij kijkt zo boos”
Laconiek reageert mama Bull: “sorry, hij kan niet anders, dit is zijn dagelijkse gezicht”.
Tante Annemiek roept de honden al snel binnen.
Miss Piggy moet op haar rug op het kussen, voor een echo.
Zo klein als ze is, met haar 16 kilo, vecht ze zich terug op haar buik.
Er moet een assistente aan te pas komen, om deze kleine heks op haar plek te houden en dan moet mama Bull nog al haar krachten gebruiken.
Miss Piggy heeft nog steeds, of weer een verdikte blaaswand, dus moet ze voor de 3e keer aan de antibiotica.
Max blijkt helemaal gezond, ondanks dat hij in korte tijd veel van zijn energie is kwijtgeraakt.
Voor de zekerheid dan maar 2 weken pijnmedicatie, om uit te vinden of hij toch ergens pijn heeft.
En dan gaan ze weer naar huis, zo snel mogelijk eindelijk eten…