Yvette’s Bullenblog   Never a dull moment…   

Never a dull moment in het Bullenhuisje.

Deze week was weer zo eentje, die je niet snel vergeet.
Mama Bull begint de dag altijd met doornemen van de post, mailtjes en berichtjes beantwoorden.
Ze krijgt een filmpje doorgestuurd van de mama van Coco. Of ze even wil kijken want wat zou dit zijn? Coco schudt met haar kopje, dat is het bekende ‘shaking head syndroom’.
Een aandoening die veel bij bulletjes voorkomt en waar je je niet meteen ongerust over hoeft te maken.
Ze stuurt dan ook een berichtje terug met wat informatie en wat geruststellende woorden.
Maar het blijft niet bij deze ene aanval. Coco krijgt de ene na de andere aanval.
In een uur tijd heeft ze zeker wel vijf aanvallen gehad.
Dat is raar, dat klopt niet. Ze stelt dan ook voor dat ze even naar Sleeuwijk gaat bellen voor advies.
In Sleeuwijk wordt direct een van de dierenartsen geraadpleegd en die adviseert om Pexion te geven om de vicieuze cirkel te doorbreken.
De eigen dierenarts van Coco wil haar natuurlijk wel even zien voordat dit medicijn voorgeschreven wordt en om 13.30 uur hebben ze een afspraak.
Ondertussen heeft Coco weer een aanval en deze aanval blijft maar doorgaan, stopt niet meer. Ze valt in slaap en de aanval duurt voort.
Mama Bull is ondertussen heel erg ongerust geworden, want ze heeft allang begrepen dat dit geen ‘shaking head syndroom’ meer is.
Ze houdt nauw contact met het baasje van Coco, die rustig blijft en alles goed onder controle heeft.
‘s Middags komt de uitslag van de dierenarts…epilepsie!
Coco die amper een maandje bij haar nieuwe familie woont, heeft van het ene moment op het andere epilepsie ontwikkeld.
Wat een schrik is dat, wat een domper op de vreugde.
Maar ze gaan ervoor en zullen alles doen om het leven voor Coco zo aangenaam mogelijk te maken.
Ondertussen is mama Bull ‘s middags in Sleeuwijk aangekomen met Candy, het nieuwste adoptiehondje.
Candy krijgt een allergietest, want ze heeft heftige uitslag en haar oortjes zijn erg ontstoken. Ook staat een huigoperatie op de planning, maar die is pas een week later.
Op de behandeltafel is ze al behoorlijk aan het raspen en blijkt ze 39.7 te hebben. Dat zit al dicht tegen de gevarenzone aan.
Deze keer is het tante Miranda die haar onderzoekt.
Ze vindt haar net zo flink als mama Bull, want Candy voelt zich helemaal niet lekker, maar laat alles zonder brommen toe.
Als alles achter de rug is blijkt Candy haar temperatuur inmiddels tot 39.9 te zijn opgelopen.
Zo durft mama Bull niet met haar naar huis.
Candy gaat eerst onder de koude douche en vervolgens als een verzopen katje, met een coldpack de auto in, naast mama Bull op de grond. Zo kan ze haar goed in de gaten houden.
Gelukkig wordt ze in de auto helemaal rustig en zijn ze veilig thuis gekomen.
En dan staat er deze week nog iets spannends te gebeuren, mama Bull haar eerste boek rolt van de persen.
En op vrijdag is het dan echt zo ver, het eerste exemplaar ligt in de brievenbus.
En daar mag je als mama Bull best wel trots op zijn.