Yvette’s Bullenblog Tussen de stilte en de sterren…,
Het is weer tijd voor een blog. Maar verdriet en een blog schrijven gaan niet samen. Dus vandaag alleen een ode aan mijn allerliefste Pebbles en alle andere sterretjes.
Tussen de stilte en de sterren
Leeft de herinnering aan jou
Als een lief klein engeltje
En hoop ik dat je weet hoeveel ik van je hou
Een diep gewortelde liefde
Verbonden tussen hemel en aarde
Elke afstand overbruggend
Is jouw plekje in mijn hart van onschatbare waarde
In het ritme van dit leven
Zal de tijd ons laten samen komen
Maar ben je al dichterbij dan ooit
Doordat je in het diepst van mijn hart blijft wonen
In dit leven en al haar vragen
Waarin ik het waarom nooit zal begrijpen
Zal ik moeten leren leven met het verlies
Waarvan ik weet dat wat je liefhebt altijd dichtbij zal blijven
Tussen de stilte en de sterren
Houd ik jouw herinnering in leven
En weet ik dat waar ik ook ga
Jouw stralende ster me altijd licht zal geven
Heel mooi Yvette heel veel sterkte
Lia en Zeppie
Prachtig! Elk bullenkind is uniek. Onze Chanel was niet te vervangen, maar onze Boullie (ons huidige bullenkind) ook niet. Achter elk sterretje gaat een wereld van liefde en verdriet schuil waar we mee moeten leren leven en dat valt niet mee.
Mooi geschreven Yvette, heel veel sterktex
Lieve Yvette, wat prachtig. Met tranen in mijn ogen, een brok in mijn keel… zo herkenbaar. Ze geven ons zoveel liefde en plezier en wij weten dat ook het loslaten en afscheid een keer komt. Gelukkig zijn er die herinneringen, die geeft ons warmte en een lach op ons gezicht. Die pakken ze ons nooit meer af.
Heel veel sterkte…
😭 wat perfect omschreven dat hartverscheurende verdriet en ongelovelijke gemis. Zo herkenbaar 💔.
Sterkte 🥀