Yvette’s Bullenblog,   Zor naar de dierenarts…

De naam Zor laat bij velen de hartjes sneller kloppen.

Zor die vergeten, als ‘code rood’ al een jaar in een asiel zat opgesloten.
Bezoek kreeg hij amper, wandelen ging hij steeds minder, bozer werd hij steeds meer.
Code rood werkte zeker niet mee om een baasje voor hem te vinden, maar Zor deed zelf ook niet erg zijn best om heel vriendelijk naar eventuele nieuwe baasjes over te komen.
Zor had zo zijn “dingetjes”, Zor was een jongen met gebruiksaanwijzing.
Maar hij vond zijn baasje en ze zijn nu al een jaar onafscheidelijk.
Baasje Bas is dol op deze jongen, ondanks zijn gebruiksaanwijzing.
Ze hebben samen een manier gevonden om met elkaar om te gaan en zijn gelukkig.
Een paar weken geleden had Zor een ontsteking in zijn wang, een dikke bult, dus moest naar de dierenarts.
Samen gaan ze op pad.  Zor afwisselend lopend en tussen de benen op de scootmobiel van zijn baasje.
De medicijnen die hij kreeg deden hun werk en na een 2e kuurtje antibiotica was de bult weg.
Maar helaas deze kwam ook net zo hard weer terug, dus nog een kuurtje.
Baasje Bas was behoorlijk ongerust want de dierenarts gaf aan dat zijn grote vriend misschien wel geopereerd moest worden.
Na zijn 3e kuurtje gingen ze weer richting dierenarts en deze besloot dat hij toch in zijn wang wilde kijken dus de operatie werd gepland.
Vandaag is het dan zo ver.
Gelukkig hebben ze iemand gevonden die ze naar de dierenarts brengt want ze moeten er al vroeg zijn.
Zor blijkt toch een behoorlijke ontsteking met vertakkingen in zijn wang te hebben, waardoor de operatie langer duurt dan verwacht. De dierenarts moet meer wegsnijden dan hij gehoopt had.
Eindelijk is het achter de rug en kan Zor rustig wakker worden.
Als Zor weer zover bij is, dat ze naar huis kunnen gaat baasje Bas een taxi bellen.
Nou is dat tegenwoordig niet altijd even makkelijk, want veel chauffeurs zijn niet blij met honden in hun auto, zeker geen grote honden.
Dus wat zegt hij aan de telefoon, dat hij niet alleen is, maar met een schoothondje.
De taxi komt en daar staan ze dan, baasje Bas, ook al een stevige man en die stoere Zor naast hem. De taxichauffeur kijkt, zijn mond valt open…maar baasje Bas pakt Zor, zet hem in de auto, reageert totaal niet op wat de man allemaal zegt en nadat hij zijn adres heeft gegeven begint hij hem uitgebreid te vertellen over de operatie. Hij doet absoluut of zijn neus bloedt. En de taxichauffeur heeft hem keurig voor een paar euro veilig thuis afgezet.
Zor is nog een beetje suf, maar het zal allemaal goed komen met hem.
Beterschap grote vriend.