Yvette’s Bullenblog   Vreugde en verdriet…,

Zomaar een willekeurige dag in het Bullenhuisje, kunnen op 1 dag vreugde en verdriet hand in hand gaan.

Het is de dag dat adoptiehondje Kees naar zijn nieuwe familie gaat.
Zijn tijdelijke opvangmama komt al vroeg deze kant op.
En dan komt er een grote mooie camper de dijk oprijden en parkeert bij het Bullenhuisje.
Er stappen 3 mensen uit en een klein grappig harig hondje.
Kees gaat naar het hek, waar de hondjes neus aan neus kennis maken en even later komen ze allemaal naar binnen.
Eigenlijk voel je meteen al dat dit helemaal klopt.
Daar krijg je een zesde zintuig voor.
Het kleine hondje en Kees besnuffelen elkaar wat en gaan dan beiden hun eigen weg.
De 3 volwassenen raken niet uitgepraat over Kees.
Hoe mooi, lief en welkom hij is.
En als ze uiteindelijk helemaal gelukkig met Kees vertrekken, stapt hij met ze mee, alsof hij al jaren bij ze hoort.
En dan krijg je een uur later het trieste bericht dat Babs een sterretje is geworden.
Babs, die 5 jaar geleden naar het Bullenhuisje kwam, toen ze nog Noia heette.
Babs, die nog veel moest leren.
Babs, die nog zoveel mooie jaren heeft beleefd bij haar mama, papa en 2 mensenzusjes.
Hoe verdrietig is dat nieuws dan en hoe ontroostbaar is iedereen die haar liefhad.
Rust zacht lieve Babs.
‘Never forget yesterday,
but always live for today…
Because you never know,
what tomorrow can bring,
or what it can take away.’